Het verhaal van Bibi&Sophie

Daar ben ik nog even, zo op deze laatste dag van het jaar. Wat mij gisteren nou gebeurde, Eerst moest ik verplicht in mijn bench met de dekens dicht  ( die doen ze om mijn bench om mijn wereld te verkleinen pffffffffffffffffffffffffffffff) Ok, ik dus 2 uurtjes in mijn bench slapen, wordt ik er uit gehaald en wordt ik  (na het uitlaten) , in de auto gezet. Best spannend want ik zit in mijn mandje, met een warme deken, vast aan een duogordel want mijn grote zus Sophie zit naast mij. Toen gingen wij rijden en werd ik ergens uit de auto gehaald en gingen we een gebouw binnen. Kijk, dat ik mooi ben, dat ik om op te vreten ben, dat ik lief ben..zucht ... IK WEET HET ALLEMAAL!  Ik lijk wel een V.I.P, iedereen vind mij geweldig en de mevrouw waar wij heen gingen die wilde mij zelf houden. Deze mevrouw is Lilian Ebeli zij is, samen met haar man, een van de dierenartsen van dierenkliniek Almere Buiten. Deze mevr. ging mij helemaal nakijken en ik kree

Goedemorgen allemaal, Brrr wat was het koud vanmorgen, toen ik na een hele nacht lekker te hebben geslapen, uit mijn warme bench werd gehaald.... Snel even poepen en plassen maar helaas, ik moest het rondje meelopen want Sophie moest ook overal even stoer doen.. Zij verdedigt mij heel goed want ze loopt tegen alle honden te grommeren en heel soms meent ze het echt, volgens mij, dan zet ze al haar rugharen overeind... Toch eens kijken hoe ze dat doet! Blaffen kan ik wel al heel goed, vooral als ik Sophie loop uit te dagen. Nu bijvoorbeeld, Ok, het is nu tien uur en ben vanaf half zeven wakker  ( gemaakt hoor) Ben al drie keer op straat geweest, voor de afwisseling ook hier en daar binnen want mijn vrouwtje vind het heerlijk dat zij haar huis dertig keer op een dag mag dweilen...  Doe ik ook een tegenprestatie. Lekker gegeten, overigens veel te weinig vind ik zelf maar het schijnt goed voor me te zijn om meerdere keren per dag kleine beetjes te eten. Nu

Gisteravond, woensdag 28 december 2016, hebben Sophie, Ruud en ik Bibi opgehaald. We werden hartelijk onthaald door papa Reu en nog een "zusje " van vier maanden en natuurlijk Bibi en haar fokster met baby. Sophie wist niet wat er gebeurde, het was een drukte van belang met al die honden en wij dronken gewoon koffie. Toen was het moment van afscheid nemen... Voor de fokster was dit een heftig moment, laatste pup ( haar lieveling) welke ze allen met de fles hebben grootgebracht, ging weg. In de auto lag Bibi heerlijk op schoot en het duurde niet lang voordat zij volledig in dromenland was. Thuisgekomen was het voor Sophie wel even wennen en ze blokkeert steeds de weg voor Bibi maar is wel lief tegen haar. De avond verliep rustig, buiten lopen vind ze niets en ze doet ook niets buiten (dat doet ze als ze weer binnenkomt) Toen naar bed... Eerst in de bedstee in de gang... DAT VOND MEVR. GEEN GOED IDEE!! Na een kwartier

We zijn in verwachting! We zijn in verwachting van een meisje, een lief babymeisje van, nu, 8 weken oud, het uiterlijk van een koe heeft en zonder mama is opgegroeid. Dit verhaal gaat over een klein Frans Bulldogje, wit met zwart en de grootste knuffelkont die er is. Ik had haar al een poosje in de gaten en, van de week, na uitgebreid overleg met Ruud, hebben we besloten om te reageren. Wij zijn al een tijdje bezig om te kijken naar een bulletje er bij voor Sophie omdat Sophie de laatste lange tijd helemaal niet in haar element is. Zij is regelmatig ziekerig, is heel slaperig, eet slecht en mist gewoon een maatje. Dit weten wij omdat zij heel anders was toen Tyson hier logeerde en ook als Rocky hier is heeft zij het heel druk ( dan weer iets te druk). Goed, het kleine Franse bulletje... Na reageren en wat onderhandelingen per mail zijn we gisteren gaan kijken bij deze drol. We kwamen binnen en werden zeer warm onthaalt door papabull en nog een soort van r