Doorgaan naar hoofdcontent


Mohhhguhhhhhhhhhhh,.....


Althans, dat was het vanmorgen toen ik wakker gemaakt werd.

Ik had een rustig nachtje achter de rug waar ik veel had om over na te denken.
Ik, Bibi, was namelijk gisteren naar de dokter geweest.
 Mijn zus was ook mee hoor maar die mocht alleen maar kijken hoe ze mij te grazen namen.
Ik moest namelijk naar de dokter omdat ik nog steeds zo'n jeuk heb/had en mijn achterpoten inmiddels roodbruin ( met bulten) i.p.v. spierwit zijn.




De dokter vond het echt niet grappig dat het na al die weken en volledig andere voeding, nog niet beter geworden was
dus begon hij meteen met een scherp dingetje over mijn huid te schrapen.

Ik dacht dat hij helemaal gek geworden was!
 IK probeerde nog tegen te werken maar had geen schijn van kans want 
mijn baasje had mij goed vast.

Nadat de dokter had vastgesteld dat hij geen rare parasieten kon vinden 
maar dat het toch wel erg heftig was, kreeg ik een pil om in te nemen 
(overigens een zeer smakelijke en heeeeele grote) 
en deze pil moet een paar maanden werken.


Toen waren mijn oren aan de beurt, 
mijn mooie grote zwarte oren...
 En wat denk je.... DOOF! 
( ok HARDHOREND, dus heel af en toe hoor ik wel iets.)

Dit is echter niets nieuws alleen een bevestiging op wat ze al van mij dachten en ze houden er niet minder om van mij.
Oh ja, ik kreeg ook nog iets in mijn neusgaten..
ECHT NIET FIJN, 
de koekjes daarna dan weer wel.
 Bleek iets ter voorkoming van kennelhoest te zijn.

Goed, om nog even terug te komen op de jeuk, ik heb vandaag heel wat minder gekrabd dan de dagen daarvoor waar ik nog geen meter kon lopen zonder te krabben. 
Ook moest ik nog op de weegschaal en ik ben 10 kilo.. (mijn zus is 12,6 kilo)

Voor het geval je denkt dat ik dit ben, whahaahaha neeeeeee! 

Na de dokter gingen we nog even langs het tuincentrum Almeerplant. (klik)
Dat is geweldig want..
Wij mogen gewoon mee naar binnen

Om het makkelijk te maken werden wij in een kar gezet 
en zo rolden we door het tuincentrum. 
Voordeel van ons in een kar is dat hij vol is 
en dat mijn vrouwtje dan niets mee kan nemen.




Vanmorgen,

 De bewuste  wandeling  waar ik de familie zwaan was tegengekomen.. 

Poehee
 wat een grote eenden zijn dat

 en ze gaan niet eens opzij voor je!

 Gelukkig gaat mijn vrouwtje er ook niet vlak langs 
dus we liepen aan de overkant van het pad, nahhhh ik vond het doodeng en 
ik bleef trillen. 
Mijn vrouwtje kon praten als brugman..DUHUHHHH ik was toch doof (soms) 
maar ik ging tot de helft en niet verder.



Daarna, mochten we even mee naar Marlies van Atelier de Quiltmuis (klik), zo leuk want we hebben weer knuffelvitamientjes voor heel lang gekregen.


Ook van Vera en Rietje,


De rest van de middag lekker thuis, en een hele tijd in mijn bench liggen nagenieten,
 lees pitten!

En morgen, 
morgen mag ik weer naar school 
naar juffie Naomi van Hondenschool Fenna (klik)
dit keer gaan we bij de Kemphaan (klik) lessen.



Tot de volgende keer!

Liefs Bibi

Reacties

  1. wij hebben hier hele grote ganzen, die gaan altijd sissen als ik voorbij wandel, ik kijk niet naar ze, en dat vindt mijn vrouwtje een heel goed idee. Maar even onder ons, over jouw oren, je kunt echt niet goed horen? Ook als er ETEN word geroepen? Want dat woord hoor ik heel goed, ook als het gefluisterd wordt,....
    Knuffel van mijn Vrouwtje en een pootje van Margootje (ook voor je zus)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. According to Stanford Medical, It's in fact the one and ONLY reason women in this country live 10 years more and weigh on average 42 pounds lighter than us.

    (And actually, it has totally NOTHING to do with genetics or some hard exercise and absolutely EVERYTHING to do with "how" they eat.)

    BTW, I said "HOW", not "what"...

    Tap on this link to determine if this brief quiz can help you find out your true weight loss potential

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Huhhhhh wat is er buiten aan de hand?

Whoooooowwwwwwwwwwwwww!!!!!!!! Hebben jullie het gezien?!!!! Maar boven alles, hebben jullie het gevoeld!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!??? Toen ik gisteren buiten kwam was het INEENS helemaal wit!! En brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr KOUD!! De hele wereld werd er blij van, iedereen kwam ineens naar buiten???.....! Ik zag kinderen op houten dingen van een berg naar beneden komen, Ik zag ineens heel veel mensen op straat, normaal  zie je alleen de notoire hondenbezitters maar nu ook gewone mensen.. Wij waren al buiten met z'n vieren . Eerst maar eens even de boel rustig tot mijn billen door laten dringen, Nadat ik op moest staan van mijn vrouwtje liepen we verder. Bij het water mag mijn zus altijd los, ik niet want ik luister (nog) niet goed. Mijn zus was helemaal blij en ging rennen, ik ook hoor want mijn vrouwtje rende gewoon met ons mee! Daarna kreeg ze het weer op haar heupen en kwam de camera weer tevoorschijn, zucht, okeee

En toen hadden wij er een baby bij..

We zijn in verwachting! We zijn in verwachting van een meisje, een lief babymeisje van, nu, 8 weken oud, het uiterlijk van een koe heeft en zonder mama is opgegroeid. Dit verhaal gaat over een klein Frans Bulldogje, wit met zwart en de grootste knuffelkont die er is. Ik had haar al een poosje in de gaten en, van de week, na uitgebreid overleg met Ruud, hebben we besloten om te reageren. Wij zijn al een tijdje bezig om te kijken naar een bulletje er bij voor Sophie omdat Sophie de laatste lange tijd helemaal niet in haar element is. Zij is regelmatig ziekerig, is heel slaperig, eet slecht en mist gewoon een maatje. Dit weten wij omdat zij heel anders was toen Tyson hier logeerde en ook als Rocky hier is heeft zij het heel druk ( dan weer iets te druk). Goed, het kleine Franse bulletje... Na reageren en wat onderhandelingen per mail zijn we gisteren gaan kijken bij deze drol. We kwamen binnen en werden zeer warm onthaalt door papabull en nog een soort van r