Doorgaan naar hoofdcontent

En toen hadden wij er een baby bij..


We zijn in verwachting!


We zijn in verwachting van een meisje, een lief babymeisje van, nu, 8 weken oud, het uiterlijk van een koe heeft en zonder mama is opgegroeid.

Dit verhaal gaat over een klein Frans Bulldogje, wit met zwart en de grootste knuffelkont die er is.
Ik had haar al een poosje in de gaten en, van de week, na uitgebreid overleg met Ruud, hebben we besloten om te reageren.

Wij zijn al een tijdje bezig om te kijken naar een bulletje er bij voor Sophie omdat Sophie de laatste lange tijd helemaal niet in haar element is.
Zij is regelmatig ziekerig, is heel slaperig, eet slecht en mist gewoon een maatje.
Dit weten wij omdat zij heel anders was toen Tyson hier logeerde en ook als Rocky hier is heeft zij het heel druk ( dan weer iets te druk).

Goed, het kleine Franse bulletje...

Na reageren en wat onderhandelingen per mail zijn we gisteren gaan kijken bij deze drol.
We kwamen binnen en werden zeer warm onthaalt door papabull en nog een soort van rare kruisbull en dit schatje. ( lees, ik heb een behoorlijke schram op mijn wang en bij Ruud droop het bloed uit zijn kin..)

Mama bull is een sterretje aan de hemel, zij is kort na de bevalling overleden aan een baarmoederontsteking en later bleek dat pup nummer 8 achter was gebleven.
De mensen bij wie de puppen geboren zijn wilden zo graag 1 keer een nestje van hun prachtige en superlieve teef..... slik.
Ze zijn daarna met man en macht aan het werk gegaan om 7 puppen te flessen om de drie uur en ze te knuffelen, enz. enz.

Alle puppen zijn al weg behalve dit kleintje en nu gaat zij, volgende week, ook weg.

Volgende week, als Sophie weer terug is na de kerstdagen, dan gaan we haar met z'n drieen ophalen en heeft Sophie een zusje!

We noemen haar...

Bibi





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Huhhhhh wat is er buiten aan de hand?

Whoooooowwwwwwwwwwwwww!!!!!!!! Hebben jullie het gezien?!!!! Maar boven alles, hebben jullie het gevoeld!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!??? Toen ik gisteren buiten kwam was het INEENS helemaal wit!! En brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr KOUD!! De hele wereld werd er blij van, iedereen kwam ineens naar buiten???.....! Ik zag kinderen op houten dingen van een berg naar beneden komen, Ik zag ineens heel veel mensen op straat, normaal  zie je alleen de notoire hondenbezitters maar nu ook gewone mensen.. Wij waren al buiten met z'n vieren . Eerst maar eens even de boel rustig tot mijn billen door laten dringen, Nadat ik op moest staan van mijn vrouwtje liepen we verder. Bij het water mag mijn zus altijd los, ik niet want ik luister (nog) niet goed. Mijn zus was helemaal blij en ging rennen, ik ook hoor want mijn vrouwtje rende gewoon met ons mee! Daarna kreeg ze het weer op haar heupen en kwam de camera weer tevoorschijn, zucht, okeee
Mohhhguhhhhhhhhhhh,..... Althans, dat was het vanmorgen toen ik wakker gemaakt werd. Ik had een rustig nachtje achter de rug waar ik veel had om over na te denken. Ik, Bibi, was namelijk gisteren naar de dokter geweest.  Mijn zus was ook mee hoor maar die mocht alleen maar kijken hoe ze mij te grazen namen. Ik moest namelijk naar de dokter omdat ik nog steeds zo'n jeuk heb/had en mijn achterpoten inmiddels roodbruin ( met bulten) i.p.v. spierwit zijn. De dokter vond het echt niet grappig dat het na al die weken en volledig andere voeding, nog niet beter geworden was dus begon hij meteen met een scherp dingetje over mijn huid te schrapen. Ik dacht dat hij helemaal gek geworden was!  IK probeerde nog tegen te werken maar had geen schijn van kans want  mijn baasje had mij goed vast. Nadat de dokter had vastgesteld dat hij geen rare parasieten kon vinden  maar dat het toch wel erg heftig was, kreeg ik een pil om in te nemen  (ov